Βασικά παίζει πακέτο για να το ακούσεις. Όχι ιδιαίτερο αλλά οκ, πρέπει να κατεβάσεις ένα πρόγραμμα ονόματι τουνελμπεαρ και χρησιμοποιώντας αυτό να συνδεθείς στο σποτιφάι και βουαλά. Αλλά πίστεψέ με αξίζει τον κόπο. Η φωνή του τύπου σε πάει τόσο, μα τόσο κοντά στον μέγιστο Arthur Lee που ξύνεις το κεφάλι σου. Και είναι τόσο παράξενο ν'ακούς pure indie μ'αυτή τη φωνή. Καλά, οι Love άνοιξαν το δρόμο για πολλές indie μπάντες αλλά και πάλι, αυτή η φωνή κάνει τους Felt Tips να ξεχωρίζουν. Δεν κάνω πλάκα αλλά ψάχνω το "Symbolic Violence" κάθε μέρα, εδώ και καιρό. Μέχρι και στη ζητιανιά έφτασα. Στον Μ φυσικά, που αλλού. Κατέληξα σ'αυτή τη λύση και βλέπουμε. Ίσως είναι λίγο τολμηρό(και χωρίς να θυμάμαι τι άλλο λάτρεψα φέτος) αλλά το "Symbolic Violence" διεκδικεί πρωτιά στις φετινές indie κυκλοφορίες. Χωρίς να έχω ακούσει το καινούριο Camera Obscura βέβαια. Το "On the Threshold" είναι το κομμάτι που μου έχει μείνει πιο πολύ μέχρι στιγμής από το άλμπουμ. Αλλά και ποιό να πρωτοδιαλέξεις άραγε..
Genre: Indie / Pop
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου