2013

Θα έχεις διαβάσει καμιά 100αριά λίστες μέχρι τώρα οπότε δε ξέρω με πόση όρεξη θα ρίξεις μάτι κι εδώ. Η αλήθεια είναι ότι άργησα φέτος αλλά βλέπεις έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή σου όπου συμβαίνουν πράγματα που δε μπορείς να τα ερμηνεύσεις και κάπου χάνεσαι. Χάνεις το χρόνο, χάνεις τον εαυτό σου και καμιά φορά χάνεις και τη γη κάτω απ'τα πόδια σου. Και μένεις ακίνητος, κοιτώντας το ταβάνι και αδυνατείς να ερμηνεύσεις. Ένιγούει, ο truant μπορεί να γελάσει αλλά αυτή τη χρονιά δεν άκουσα τόσο μουσική όσο τις προηγούμενες. Και βασικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ναι, φέτος η χρονιά ήταν πολύ καλή μουσικά αλλά έχω την αίσθηση ότι δε βγήκαν δίσκοι που θα αφήσουν κάποιο στίγμα. Απλά κυκλοφόρησαν καλοί, πολύ καλοί δίσκοι. Μέχρι και το είκοσι δεν έχει αρίθμηση, δεν έχει και νόημα νομίζω. Λίγο πολύ οι δίσκοι είναι στο ίδιο επίπεδο. Οκ, δε σου τα σπάω άλλο. Βασικά δεν έχω και κάτι άλλο να πω. Ελπίζω να τα πούμε και του χρόνου.

Edit: Είχα το Primitive Motion - Worlds Floating By δύο φορές στη λίστα και έτσι το Pharmakon - Abandon έλειπε. Η τάξη αποκαταστάθηκε.
 

The Mallard ‎– Finding Meaning In Deference (Αυτό το χρωστάω στον αδελφό truant)

Julianna Barwick - Nepenthe

Hookworms - Pearl Mystic

Extruders - Colors

Flaamingos - S/T

Spray Paint - S/T

William Tyler - Impossible Truth

Brighter Later - The Wolves

Pascal Pinon - Twosomeness

Primitive Motion - Worlds Floating By

Ensemble Pearl - S/T

Decades - S/T

Boardwalk - S/T

The Pastels - Slow Summits

The Love Language - Ruby Red

Thao and The Get Down Stay Down – We the Common (Raggedy σου χρωστάω ένα χορό)

Suuns - Images Du Futur

The Oscillation - From Tomorrow

Makthaverskan - II

Vaadat Charigim - The World Is Well Lost

Shadowlust - Trust in Pain

Girls Names - The New Life

The Felt Tips - Symbolic Violence

The Spook School - Dress Up

L. Pierre - The Island Come True

Pinkunoizu - The Drop

Lorelle Meets the Obsolete - Corruptible Faces

When Nalda Became Punk - A Farewell to Youth

Camera Obscura - Desire Lines (Ότι και να κάνεις κοριτσάρα μου εγώ πάντα θα είμαι έτοιμος να τα παρατήσω όλα για πάρτη σου.)

Pharmakon - Abandon
 

[20]

Constant Mongrel - Heavy Breathing

 

 

Δε ξέρω, δε θυμάμαι και πολλά. Ρώτα τον Αιρεσία. Κι αυτός στη μπάρα καθόταν.

 

[19]

Tunabunny - Genius Fatigue

 

 

Τι κόλλημα κι αυτό. Βγάζουν καινούριο by the way. Όπως το λέει ρε, genius.

 

[18]

Tereshkova - Intergalactic Letdown

 

 

Δε ξέρω πως βρέθηκε αυτό εδώ.

 

[17]

Slowness - For Those Who Wish to See the Glass Half Full

 

 

Πέρασε τελείως απαρατήρητο. Ή εγώ έχω αρχίσει να έχω προβλήματα ακοής ή κάποιος θα μ'ευχαριστήσει.

 

[16]

Grouper - The Man Who Died In His Boat

 

 

Ή την αγαπάς ή τη μισείς. Εγώ την αγαπώ. Πολύ.

 

[15]

Sculpture – Slime Code

 

 

Κάθε λίστα πρέπει να έχει τη δική της καμμένη γη. Αυτή είναι η δική μου.

 

[14]

Sweet Baboo - Ships

 

 

Ο πιο χαρούμενος δίσκος που άκουσα φέτος. Απλά σε αλλάζει.

 

[13]

Candy Claws - Ceres & Calypso in the Deep Time

 

 

Αυτοί εδώ είναι αλλού. Πραγματικά όμως αλλού. Πάντα ευπρόσδεκτοι.

 

[12]

Quttinirpaaq - No Visitors

 

 

Ο τίτλος προειδοποιεί. Χαμός ρε.

 

[11]

Bubblegum Lemonade - Some Like it Pop

 

 

Αυτός ο τύπος όσο πάει γίνεται και καλύτερος. Σε ότι κι αν κάνει.

 

[10]

 The Necks - Open

 

 

Αυτό που λένε ρε, ένα τελευταίο για την καληνύχτα.

 

[9]

Lucrecia Dalt - Syzygy

 

 

Ότι βλέπεις..

 

[8]

Exhaustion ‎– Future Eaters

 

 

Στύση. Μεγαλειώδης, θορυβώδης στύση.

 

[7]

Fat White Family - Champagne Holocaust

 

 

"..he is wearing a bath house/psychiatric hospital issue towelling dressing gown of the kind the stains will no longer wash out of, he scratches himself fulsomely announcing: “Sorry, I think I’ve got bed bugs"

 

[6]

Body/Head - Coming Apart

 

 

Ότι καλύτερο μετά τη διάλυση των Sonic Youth. Thurston, τον πούλο ρε.

 

[5]

Oliver Wilde - A Brief Introduction to Unnatural Light Years

 

 

Συναίσθημα, αγάπη, φθινόπωρο.

 

[4]

Mood Rings - VPI Harmony

 

 

Ο δίσκος που άκουσα πιο πολύ φέτος και δεν παίζει να σταματήσω να τον ακούω ούτε το 2014.

 

[3]

Cellular Chaos - S/T

 

 

Χάος. Αυτό. Θα μπορούσε και κορυφή.

 

[2]

Le Reveil des Tropiques - S/T

 

 

Κλέβω εδώ, αυτό βγήκε στα τέλη Νοέμβρη του 2012. Αλλά σιγά, δε βαριέσαι, εδώ όλος ο πλανήτης έχει το Parquet Courts που κι αυτό βγήκε το 2012. Κι αυτό είναι και καλύτερο.

 

[1]

Money - The Shadow of Heaven

 

 

Τι να πεις, κάποιοι δίσκοι απλά σε αγγίζουν τόσο πολύ συναισθηματικά, που γίνονται ένα με το δέρμα σου.

Δώσε μια αγκαλιά τώρα κι ευχήσου καλή χρονιά και ότι όλα θα πάνε καλά.