Ο Kyle Connolly αφού πέρασε ως μέλος από αρκετές μπάντες, τα έβαλε κάτω, είδε τι είχε και τους βάφτισε Wish. Τον ίδιο και κάτι mates από τις προηγούμενες μπάντες. Το ντεμπούτο τους το ηχογράφησαν σε δύο μέρες και όπως λένε και τα δόντια του σε μια συνέντευξη, αυτό έγινε επειδή.."I wanted it to be spontaneous. I wanted there to be mistakes", για να συμπληρώσει.."fuck-ups are barely concealed in the layers of reverb and distortion". Ο δίσκος λοιπόν δεν είναι κακός αλλά δε θα έλεγα ότι θα σε ταρακουνήσει κιόλας. Αν και μια παρέλαση ονομάτων όπως Sonic Youth και Pavement σίγουρα θα σε κάνει να πατήσεις το πλέι, έστω και με τη μούρη λίγο ξινή. Και η αλήθεια είναι ότι βρίσκονται εκεί, ο Kyle Connolly και οι mates κάνουν υπερτίμια προσπάθεια. Σε κομμάτια όπως το "Slacker" σταματάς και γουστάρεις. Είναι από αυτά τα κομμάτια που δίνουν ένα βαθμό παραπάνω στο άλμπουμ. Αν, πάντως, υπάρχει κάτι που με ενοχλεί πιο πολύ στο "Wish", αυτό είναι οι ματιές που ενίοτε ρίχνουν στα 60's και νομίζω ότι είναι εντελώς αχρείαστες. Δε βρίσκω το λόγο να γυρνάνε εκεί. Τους προτιμώ 90's. Δικοί σου μεσιέ..
Genre: "It's all in your head, go catch the rain"
Link: bandcamp
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου