Ρε συ, δεν τολμώ να φανταστώ τη ζωή χωρίς μουσική. Πραγματικά. Είναι κάτι που το σκεφτόμαστε πολλές φορές, αλλά χτες με προβλημάτισε πολύ έντονα. Είχα πάει να πιω κάτι μπύρες μ'ένα φίλο και μετά αποχώρησα και έκατσα μόνος σ'ένα μικρό μπαράκι που όταν μπήκα έπαιζε Manics. Άσχετο και άκυρο. Άραξα λοιπόν μόνος(βασικά βοηθάει και το συγκεκριμένο μπαρ γι'αυτό) και καθώς κατέβαζα τη μπύρα σα γουρούνι σκεφτόμουν πόσο σημαντική είναι η μουσική για την πάρτη μου. Σε φάση που άρχισα να μου βάζω διλήμματα. Ξεκίνησα ψιλοχαλαρά, σε φάση "μουσική ή σκατοδουλειά", "μουσική ή λεφτά" και πάει λέγοντας. Να μη σου τα πρήζω, η μουσική τα γάμησε όλα. Όλα. Και στο τέλος φυσικά, για να βάλω και λίγο ψωληγουντ μέσα, τέθηκε το εξής γκραν ερώτημα. "Μουσική ή έρωτας"?
Δεν υπάρχει απάντηση ρε..και τα δύο είναι μουσική..και τα δύο είναι έρωτας..
Υ.Γ. Ο δίσκος είναι πάρα πολύ ωραίος. Πολύ..
Genre: Indie(σχεδόν)
Link: stream
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου