Φίλε παίζει κούραση. Πολύ. Σώμα και μυαλό. Σε φάση που είναι στιγμές που δεν την παλεύω άλλο. Ένα διαρκές άγχος, σκέψεις που δεν αφήνουν το νου ν'αναπνεύσει και κυριεύουν το σώμα. Εντάξει, είναι και η γαμωκρίση και οι λογαριασμοί που σκάνε από παντού αλλά είναι μόνο αυτό? Λαχταρώ λίγες ημέρες σ'ένα βουνό, σε μια καλύβα, χωρίς τα δηλητήρια που γαμάνε το λιγοστό μυαλό μου. Δεν αντέχει άλλο ρε. Ακόμη και τούτο το ρημάδι το μπλογκ δεν το ευχαριστιέμαι τις τελευταίες ημέρες. Το βλέπω σαν κάτι που πρέπει να κάνω και δε μπορώ να καταλάβω από που πηγάζει αυτό το σκεπτικό. Και όλο ψάχνω τις ρίζες του κακού και όλο μπλέκομαι περισσότερο. Και μετά πετάω ένα δε γαμιέται και σβήνω τα φώτα. Και φυσικά τίποτα δεν αλλάζει. Πνιγμός κανονικός. Ότι σκατά κι αν είναι αυτοί οι Hundred Waters τους ευχαριστώ γιατί πολύ απλά σκάβουν ένα καταφύγιο και κρύβομαι. Όχι ακριβώς κρύβομαι, βασικά όχι με την κακή έννοια. Απλά πάω εκεί γιατί είναι ζεστά, όμορφα, ήρεμα. Μοιάζει με κάτι που δε ζητά τίποτα από σενα, απλά σε αφήνει να μείνεις εκεί όσο θέλεις και να τη βρεις όπως θέλεις. Όχι απαιτήσεις. Όχι ερωτήσεις. Όχι σκέψεις..
Genre: Shelter
Link: stream
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου