Πόσες είναι οι φορές που όταν πρωτοακούς ένα δίσκο, πετάγεσαι πάνω και λες, μαλάκα εγώ αυτό πρόκειται να το γουστάρω πολύ. Δε ξέρω αν θα το γουστάρουν οι άλλοι, δε με νοιάζει, εγώ αράζω εδώ. Τέρμα. Φαντάζομαι δε θα είναι και πάρα πολλές. Αυτό έπαθα σήμερα με τους Good Willsmith. Στην αρχή τους σνόμπαρα για το όνομα, δε μου άρεσε καθόλου. Ωστόσο, πάτησα το πλέι στο βίντεο και το απόγευμα ξαφνικά ανεστήθη. Θαύμα άπιστοι. Ο ραγκυ κοκκινίζει τώρα.
Στο "The Honeymoon Workbook". Ειλικρινά δε ξέρω από που να ξεκινήσω. Το πρώτο κομμάτι που άκουσα, "If Anything Happens to Me, My Password is Lady Lass", μου έφερε πολύ έντονα στο μυαλό τις ημέρες που ήμουν άσχημα κολλημένος με Sigur Ros και GYBE. Το άλμπουμ δεν είναι post-rock, το ξεκαθαρίζω. Ότι έχει στοιχεία και θα σου φέρει τους από πάνω στο νου, ναι. Αλλά είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο από αυτό. Οι Good Willsmith πειραματίζονται και το κάνουν απλά γαμάτα. Γαμάτα όμως ρε συ, δηλαδή γουστάρω πολύ αυτό που ακούω. Το "The Honeymoon Workbook" σε στέλνει στο χάος, σε στέλνει σε αρμονία, σε στέλνει στο διάολο. Βάλε όσα ταγκς θέλεις, noise, field recordings ή ότι άλλο θελήσεις. Εμένα σήμερα μου γάμησαν το μυαλό. Απλά, άσε το να παίξει..
Genre: Experimental
2 σχόλια:
το κομμάτι γάμησε. έχεις κάνα δ/λ λινκ, θείο σουισάι;
Όχι ακόμη μπρο
Δημοσίευση σχολίου