Up | Down

Από το Blogger.
 

Acteurs - S/T

~ ~

Εκπλήξεις μας κρατούσε ο Brian Case των Disappears και μαζί με τον Jeremy Lemos βγάζουν το πρώτο μίνι άλμπουμ ως Acteurs. Ηλεκτρονικό, εγκεφαλικό, φαντάσου οτι βρίσκεσαι σε κάποιο πάρτυ αλλά τελείως για την πάρτη σου. Κάτι σα να έχεις ρίξει τους Factory Floor στο νερό και να τους παρακολουθείς στο σόναρ..
 
Genre: Electronic / Experimental
 
Link: bandcamp
 

Hookworms - Pearl Mystic

~ ~

Άρχισα ν'ακούω το "Pearl Mystic" με την καλύτερη διάθεση. Χωρίς να έχω διαβάσει σχεδόν τίποτα στο ίντερνετ γι'αυτό. Μερικές φορές είναι προτιμότερο να παίζεις απλά ένα δίσκο στα τυφλά, χωρίς "tags & reviews" στο κεφάλι σου. Κάπως έτσι έγινε λοιπόν και μ'αυτούς. Το αποτέλεσμα δεν ήταν κακό. Αν και το εξώφυλλο μου έδινε περισσότερες ελπίδες. Γενικά μου φάνηκαν κάπως μπερδεμένοι. Κάπου χαμένοι ανάμεσα στα 90's και στη νέο-ψυχεδέλεια. Και νομίζω οτι τους προτιμώ στο δεύτερο. Αυτό που παίζουν στα δύο πρώτα κομμάτια(χωρίς να εννοώ οτι είναι κακά) νομίζω ότι έχει κουράσει πλέον. Εμένα. Πιστεύω οτι η μέση του δίσκου("In Our Time", "Since We Have Changed", "Preservation") είναι και η καλύτερη στιγμή του. Αυτά και με τους Hookworms..
 
Genre: Psych
 
Link: bandcamp
 

Exhaustion - Future Eaters

~ ~

Περιέργη μίξη με μέλη από τρεις διαφορετικές μπάντες. Αυτό είναι το πρώτο τους άλμπουμ και μυρίζει..βρωμιά. Με την καλή έννοια ασφαλώς. Ειδικά στο "No Place for a Holiday", που χρησιμοποιείται και λίγη από την καψούρα Zond(όπου μάλλον κάτι θα βγάλουν μέσα στο 2013 και ήδη το περιμένω μεθυσμένος), ψεκάζω με στύση το χώρο που δέχεται τις ριπές του. Η κιθάρα ακούγεται σα να την έχουν πιάσει από το λαιμό σειρήνες και να τη γλείφουν μανιασμένα. Το Future Eaters ορίζει ένα νέο ξεκίνημα για το τρίο. Ο ήχος τους πάει και το καλύτερο είναι να δώσουν βάση σ'αυτό το πρότζεκτ. Μπορούν μάλιστα να κάνουν και τη σουπεργκρουπάρα με Zond και να γαμήσουν όλα τ'άλλα. Πόσο μπορεί αυτός ο βρώμικος ήχος να σε σηκώσει πάνω ρε..
 
Genre: Post Punk / Kraut / Noise
 
Link: bandcamp
 
 

Fever Dream

~ ~

Συμπαθητικά τα Αγγλόπαιδα. Έβγαλαν ένα EP στα τέλη του 2012. Λίγο πιο αγριεμένα να ήταν τα φωνητικά, κάποιες στιγμές είναι υπερβολικά νωχελικά. Γενικά κάτι με χαλάει σ'αυτά. Στο σύνολο όμως κερδίζουν, τουλάχιστον είναι στο σωστό δρόμο. Τους προτιμώ όταν αποφασίζουν να κάνουν πιο πολύ θόρυβο παρά αυτήν την ήπια indie/shoegaze φάση που δεν τους πάει τόσο. Ένιγουει, δε θα με χάλαγε να έβλεπα ξανά κάτι από αυτούς στο μέλλον..
 
Genre: Shoegaze / Post Punk
 
Link: soundcloud
 
 

Wimps - Repeat

~ ~

Πόσο ταιριάζει σ'αυτή τη μουσική η γυναικεία φωνή ρε πούστη μου? Δε θα ήταν το ίδιο χωρίς την κοπέλα με το φουστάνι στα φωνητικά. Οι Wimps κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους και χωρίς να είναι κάτι που θα σου πάρει τα μυαλά, το ακούς υπερευχάριστα. Δεν κάνουν πολύ θόρυβο αλλά παράλληλα φροντίζουν να σου δίνουν την απαραίτητη ενέργεια ώστε να είσαι διαρκώς ανάμεσα στο χορό και στο απλώς κουνάω πόδια και κεφάλι ρυθμικά αλλά σε σηκώνομαι κιόλας. Έτσι, κάτι σαν ένα punk n’ roll..
 
Genre: punk n’ roll
 
Link: bandcamp
 


Just Handshakes - London Bound

~ ~

Οι Just Handshakes ηχογραφούν πλέον σαν κανονικοί άνθρωποι και το London Bound είναι το πρώτο σινγκλ μέσα από το επερχόμενο ντεμπούτο τους. Πέρυσι είχαν βγάλει μια κασσέτα όπου ήταν και το London Bound μέσα αλλά η διαφορά είναι τεράστια. Άλλο κομμάτι τώρα. Σ'αυτήν την κασσέτα υπάρχει κι ένα κομμάτι με όνομα "Say It". Αυτός θα είναι και ο τίτλος του άλμπουμ που λογικά θα σκάσει σύντομα..
 
Genre: Indie
 
Link: bandcamp
 

Ace Bushy Striptease - Outside It's Cold...

~ ~

Φαίνεται ωραία μπάντα. Από αυτές που θες να δεις λάιβ. Το λένε και οι ίδιοι. Γουστάρουνε να κεφάρουν στα λάιβ. Τις περισσότερες φορές φλέρταρουν με την indie αλλά κάνουν και μερικές ξεπέτες με την punk. Βασικά δεν έχουν πρόβλημα κι αυτές. Πάει καιρός που έχουν γνωριστεί μεταξύ τους. Εντάξει, καλά τα πάνε. Ειδικά όταν αποφασίζουν να πετάξουν τα προφυλακτικά και να γονιμοποιήσουν βγάζουν και γαμώ τα παιδιά. Και οι Ace Bushy Striptease είναι γαμώ τα παιδιά. Μοιάζουν σα να γράφουν ποιήματα όταν σε κοιτούν στα μάτια, καθώς εσύ γελάς μέσα από το πουά indie φόρεμα σου ενώ παράλληλα ρίχνουν και καμιά ματιά στον κώλο σου. Κάπως έτσι τέλος πάντων..
 
Genre: Indie
 
Link: bandcamp
 

Rat King - Godsend

~ ~

Δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσεις το Σάββατό σου. Υποτίθεται οτι με τον καφέ θα βάλεις κάτι πιο γλυκό, πιο εύκολο. Κάτι απλά να υπάρχει στον αέρα. Αυτό είναι το αντίθετο. Βέβαια, εξαρτάται και τι στο διάολο είχες κατεβάσει χθες το βράδυ. Αλλά εσύ είσαι άλλη κατηγορία, δε θα νιώθεις έτσι κι αλλιώς. Για τις νορμάλ κατηγορίες, θα σου μαυρίζουν λιγάκι τη μέρα οι Rat King. Βγάζουν αυτόν τον πόνο και οργή που νιώθεις να σε βαραίνουν μέρα με τη μέρα. Και που να σκάσει και η νύχτα δίπλα σου. Θα ξεράσεις όλους τους ψυχαναγκασμούς σου πάνω της..
 
Genre: Not in the morning
 
Link: bandcamp
 

The Death of Pop - I'm Really Into Sally

~ ~

Οι The Death of Pop με το που μπήκε το 2013 άρχισαν να πετάν κομμάτια στο διαδίκτυο. Το τελευταίο από τα έξι είναι το I'm Really Into Sally και δε θα ήταν υπερβολή αν έλεγα ότι είναι το καλύτερο ποπ τραγούδι που έχω ακούσει μέχρι τώρα για το νέο έτος..
 
Genre: Pop
 
Link: bandcamp
 

Alpine Decline - Night of the Long Knives

~ ~

Πόσο μπορεί να σε τσακίσει ένα τραγούδι? Ίσως φταίει και το αλκοόλ. δε ξέρω, μπορεί. Έχω αρχίσει ν'ακούω αυτό το άλμπουμ εδώ και κανά μισάωρο και είμαι ακόμη στο πρώτο κομμάτι. Το βάζω απ΄την αρχή συνεχώς, δεν προχωρώ πιο κάτω. Ίσως φταίει και η όλη ψυχαναγκαστική φάση που επειδή κάποιος καύλωσε και βάφτισε τη μέρα ερωτική, πρέπει να είσαι κι εσύ. Απαγορεύεται να είσαι λυπημένος. Απαγορεύεται να έχεις τη δική σου διάθεση. Αυτή που γεννήθηκε στα μάτια σου όταν τ'άνοιξες σήμερα το πρωί. Μ'ενοχλούν αυτά τα πρέπει, σου στερούν την ελευθερία. Κι εγώ τώρα νομίζω οτι ακούω Flaming Lips. Αλλά είναι οι Alpine Decline από την Κίνα. Δεν τους ήξερα. Αυτό είναι το τέταρτο άλμπουμ τους τα τελευταία δύο χρόνια. Δεν έχω να σου πω κάτι για το δίσκο. Είμαι ακόμη στο πρώτο κομμάτι. Μπορεί ν'αποδειχθεί και παγίδα. Ποιός νοιάζεται. Θα εμπιστευτώ το ένστικτο και θα προχωρήσω. Δεν υπάρχει Βαλεντίνος ρε, την αγάπη σου πρέπει να τη μοιράζεσαι και να τη δείχνεις κάθε μέρα..
 
Genre: Love
 
 

Lovelier Other

~ ~

Αν και έχω κάπως απομακρυνθεί λίγο από την όλη bedroom-pop και lo-fi φάση, σ'αυτούς δεν αντιστάθηκα. Dreamy, ωραία φωνητικά και το όλο bedroom-thing εδώ δείχνει να λειτουργεί άψογα. Μόλις με δύο κομμάτια βέβαια μέχρι τώρα..
 
Genre: Pop
 
 

Ulterior - The Bleach Room

~ ~
 
Άνισος δίσκος γενικά. Η νέα δουλειά των Ulterior έχει καλές στιγμές αλλά και στιγμές που εύκολα θα τις ξεχάσεις και δε θα τις αναζητήσεις ξανά. Αν και το έχουν, το παιδεύουν αλλά τελικά δε τους βγαίνει όπως το έχουν στο κεφάλι τους. Άκούγοντας το άλμπουμ νομίζεις οτι κάποια κομμάτια παίζει να μην τα έχουν γράψει οι ίδιοι. Σε μπερδεύουν. Νομίζω τους προτιμώ στα "Skydancing" και "Psychic Chic", ενώ τραγούδια όπως τα "Zero Over Two" και "In Vitro" είναι πραγματικά για πέταμα. Οι δυνατότητες είναι εκεί πάντως και τους περιμένουν..
 
Genre: Confusion
 
Link: bandcamp
 

Jewels of the Nile - Ad Astra

~ ~
 
Επιστροφή για τα κοσμήματα του Νείλου με το "Ad Astra EP". Κι εδώ στο γνώριμο ύφος τους, φορτωμένο στα σύνθια και με τα φωνητικά της Jessy DeLaurentis να σε στέλνουν στ'άστρα. Όπως ακριβώς λέει και ο τίτλος του EP. Πέντε κομμάτια, στα οποία κανένα δε ξεφεύγει από το άλλο. Κι αυτό ίσως αποτελεί το μόνο αρνητικό. Ίσως όχι τώρα αλλά στο μέλλον. Προς το παρόν όμως σ'εγκλωβίζουν και σε υπνωτίζουν, σε ρίχνουν στα δίχτυα τους και παραμένεις κάτω από τα νερά μετρώντας τις λάμψεις τους..
 
Genre: Synthy stars
 
Link: bandcamp
 

Hysteric Picnic

~ ~
 
Είναι γνωστό οτι οι Ιάπωνες είναι εγκεφαλικοί. Για μένα τουλάχιστον. Η σχέση μου μαζί τους υπήρξε πολύ θερμή. Από τα ψυχεδελικά ακούσματα της ηλεκτρονικής τους σκηνής που άρχισα ν'ακούω γύρω στο 2000, τον κινηματογράφο τους, μέχρι τα τρία χρόνια Ιαπωνικών που έκανα και που βέβαια δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα πλέον. Κρίμας. Σήμερα ήρθαν οι Hysteric Picnic να μου πάρουν τα μυαλά. Σκοτεινοί, εγκεφαλικοί, χαοτικοί...με άλλα λόγια..Post-Punk. Δεν έχουν κυκλοφορήσει τίποτα επίσημο ακόμη, δε βρήκα κάτι. Μόνο τέσσερα κομμάτια στο δίκτυο. Είναι σίγουρα μια μπάντα που πρέπει να έχεις στραμμένα τα μάτια σου πάνω της..
 
Genre: Post Punk
 
Link: bandcamp
 
 

Dream Decay - Ceilinvg Fan

~ ~
 
Η μπαντάρα ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το δεύτερο LP της στις 23 Μαρτίου με τίτλο "NVNVNV". Το "Ceilinvg Fan" είναι το πρώτο κομμάτι μέσα από αυτό και κάποια στιγμή φαντάζομαι οτι θα σκάσει και στην κατασκήνωση για στριμάρισμα όλο το έργο. Αν δεν έχεις τσεκάρει το προηγούμενο υπερθέαμα θορύβου κάντο εδώ..
 
Genre: Noise
 
Link: bandcamp
 


North American War

~ ~
 
Αν και η μπάντα έρχεται από τη Σκωτία, δεν παίζει να μη πάει το μυαλό σου στην άλλη πλευρά. Βασικά η δικιά σου που είναι στα φωνητικά και κιθάρα είναι από την Καλιφόρνια, οπότε εντάξει. Έχουν βγάλει ένα EP και ένα 7". Τους παρακαλώ να βγάλουν άλμπουμ και γρήγορα γιατί το "Ivory And" παίζει ασταμάτητα. Καλά και τα άλλα γαμάνε, απλά αυτό το παρακάνει. Αν συνεχίσουν έτσι θα είναι ένα από τα αναμενόμενα φετινά LP..
 
Genre: Sonic Glasgow
 
Link: bandcamp
 

When Nalda Became Punk - A Farewell to Youth

~ ~
 
Μια χαρά τα καταφέρνουν οι Ισπανοί When Nalda Became Punk. Ντεμπούτο στη Shelflife, που μας έδωσε πριν λίγο καιρό τον καταπληκτικό δίσκο των Garlands. Δεν κυμαίνεται βέβαια σ'αυτό το επίπεδο αλλά είναι αξιόλογος. Όλα τα βήματα μοιάζουν σωστά, οι μελωδίες σε χτυπάνε και γενικά οι Ισπανοί βάζουν τα γυαλιά σε πολλές αγγλούρες..
 
Genre: Twee / Indie
 
Link: stream
 

Cocoanut Groove - Colours

~ ~
 
Πέρυσι ο Σουηδός Olov Antonsson επέστρεψε και παρέδωσε ένα από τα καλύτερα EP. Εμένα με βρήκε μόλις σήμερα. Αλλά με πέτυχε για τα καλά. Ποπ, με αναφορές στους Belle&Sebastian από τους νέους και πάμε πίσω μέχρι τους Love(στο "The Storm"). Και μιας και αναφέρθηκα στους Love, Arthur Lee ήσουν τεράστιος ρε, ευτυχώς πρόλαβα και σε είδα..
 
Genre: Pop
 

 

Palma Violets - 180

~ ~
 
Οι Palma Violets ήρθαν να κάνουν αυτό που περίμενες. Να πίνεις μπύρες και να τους ακούς. Το "180" αφήνει ένα λουλούδι στο μνήμα της Brit Pop και το "Best of Friends" είναι το bar anthem που όταν θα το ακούς στα μπαρς, λιώμα, θ'αγκαλιάζεσαι με όλους και θ'ανταλλάζετε ιδρώτες. Εντάξει δεν το λέω για κακό αυτό ρε. Ο δίσκος μου άρεσε, δεν περίμενα να προκαλέσει κανά σεισμό, αλλά είναι τίμιο άλμπουμ. Δε ξέρω κι αν παίζει κάτι καλύτερο στο είδος. Πλέον έχουν την τύχη στα χέρια τους ν'αποδείξουν ότι δεν είναι φωτοβολίδα και να εξελιχθούν. Αν το θέλουν..
 
Genre: Brit
 

Veil of Light

~ ~
 
Ωραίοι οι Veil of Light από τη Ζυρίχη. Κι αυτοί λίγο χαμένοι στο μυστήριο όπως οι Hyax αλλά τουλάχιστον αυτοί έχουν και σελίδα στο φέις. Τα φωνητικά κάπως δε μου κάθονται, τα ήθελα πιο απόκοσμα, πειραγμένα. Αλλά γενικά πολύ ωραία δουλειά..
 
Genre: Post Punk / Industrial
 
Link: bandcamp / facebook
 


K-X-P - II

~ ~
 
Μπιστάει. Έτσι χαρακτηρίζουμε στο χωριό μου κάτι το οποίο τα σπάει. Μπιστάει λοιπόν το καινούριο άλμπουμ των K-X-P. Πιο ζωντανό από το προηγούμενο, πιο γκλαμ, πιο "ξέρω τι κάνω και το έχω πιάσει απ'τα μαλλιά". Οι τύποι παρτάρουν πάνω στα σύνθια και σε αφήνουν να ψάχνεσαι. Οι ουρανοί έχουν πιάσει φωτιά και οι K-X-P είναι οι εμπρηστές..
 
Genre: Kraut / Post Punk
 
 

The Holydrug Couple - Noctuary

~ ~
 
Κοίτα, το "Noctuary" δεν πρόκειται να προσθέσει κάτι καινούριο στη ζωή σου, εντάξει. Σίγουρα όποιος έχει πάρει ζεστά τον τελευταίο δίσκο των Tame Impala θα λατρέψει και τούτο. Το δίδυμο των The Holydrug Couple έχει άλλες ιδιαιτερότητες. Έρχονται από τη Χιλή και αυτός είναι ο δεύτερος δίσκος τους στη Sacred Bones. Επίσης, ο Ives Sepúlveda κρύβεται πίσω από τους Föllakzoid. Τα παλικάρια ηχογράφησαν το άλμπουμ μόνοι τους σ'ένα home studio ενώ η παραγωγή ανήκει και πάλι σ'αυτούς. Τα έκαναν όλα μόνοι τους. Εντάξει, εγώ τα γουστάρω αυτά ρε. Μ'αρέσει όταν κάποιος αφιερώνει όλη τη ψυχή του γι'αυτό που αγαπάει. Κι εντάξει, ο δίσκος είναι πολύ ωραίος ρε..
 
Genre: Psych
 
Link: stream
 

Bell Gardens - Full Sundown Assembly

~ ~
 
Χαίρομαι που τελικά αυτό το άλμπουμ επιβεβαίωσε κάποιες από τις προσδοκίες. Όχι όλες αλλά πρόκειται για ένα πολύ όμορφο ποπ άλμπουμ. Οι Bell Gardens δείχνουν την αγάπη τους για το πως έρχονταν στο φως σπουδαίοι ποπ δίσκοι του παρελθόντος. Έχει τις αδυναμίες του αλλά στο τέλος δε μένουν αυτές μα οι πολύχρωμες μελωδίες και η ζεστή ατμόσφαιρα που δημιουργεί. Ο όλος τρόπος που ηχογραφούν και μοιράζουν τα όργανα, σου φέρνουν στο μυαλό τη μανία του Brian Wilson. Αν κατάφερναν να βγάλουν και το στοιχείο της έκπληξης θα μιλούσαμε για ένα επικό αποτέλεσμα. Ίσως η επόμενη δουλεία τους να κρύβει αυτές τις εκπλήξεις που θα τους βάλουν σε τροχιά αριστουργήματος..
 
Genre: Pop