Up | Down

Από το Blogger.
 

Total Control - Typical System

~ ~

Πέρασαν τρία χρόνια από το προηγούμενο LP των Total Control και τελικά το επόμενο βήμα τους, "Typical System" έφθασε. Κι αν τα σύνθια στο "Bloody Glass" που ανοίγει το άλμπουμ σε μπερδεύουν, μη φοβάσαι, η σύνεχεια του "Typical System" έχει αυτό που περιμένεις ν'ακούσεις. Όχι ότι το "Bloody Glass" θα σου κακοπέσει αλλά όπως και να το κάνεις οι χορδές τους ακούγονται διαφορετικά. Τουλάχιστον μέχρι το "The Ferryman" όπου εκεί γυρνάνε πάλι το διακόπτη. Α ναι, είναι και το "Flesh War". Σαφώς και τους προτιμώ όταν είναι κιθαριστικοί αλλά νταξ και η άλλη πλευρά έχει να δώσει. Μου δίνουν την εντύπωση ότι ψοφάνε για να κάνουν ένα kraut ξέσπασμα. Κάτι που φάινεται στα δύο τελευταία κομμάτια. Ο δίσκος είναι κομμένος στα δύο. Από τη μία κιθάρες και από την άλλη σύνθια. Μπορεί να άργησαν λιγάκι αλλά το "Typical System" είναι ένα μικρό διαμαντάκι που περιμένει να το ανακαλύψεις και δεν πρόκειται να σε απογοητέψει. Σε καμία περίπτωση..
 
Genre: Post-Punk
 
Link: bandcamp
 
 

Brave Radar

~ ~

Τίποτα το συγκλονιστικό, τίποτα το ιδιαίτερο, κανένας λόγος για να κάνεις φασαρία. Είναι για τις ημέρες που η ζέστη σου τρυπά τα κόκαλα, για τις ημέρες που κυκλοφορείς στο σπίτι(ή και στο δρόμο, ξέρω γω) με το σώβρακο και μ' ένα μπουκάλι μπύρα στο χέρι. Μπουκάλι, όχι κουτάκι. Το κουτάκι χαλάει τη φάση κάπως. Δε μου κάθεται, δεν κολλάει. Και η μπύρα μικρή, όχι των 500. Και ανοίγεις το ραντάρ και περιμένεις να σβήσεις από τη βαρεμάρα. Σε κυριεύει πλήρη απάθεια. Άσε, μη βάλεις τσόντα, δε θα πιάσει, ξεκόλλα. Σε φάση θες μόνο να ξεραθείς σε καμια καρέκλα, να χυθείς τελείως χωρίς να νιώθεις την παραμικρή δύναμη για να κουνηθείς. Αηδία. Ναι το ξέρω. Τότε είναι που ακούς το ραντάρ. Είναι και δεν είναι κολακευτικό αυτό για το ραντάρ, δε νομίζεις? Δε γαμιέται, βαριέμαι τόσο πολύ που θα το ξαναβάλω..
 
Genre: Beer & Pants
 
Link: bandcamp
 

Alvvays // Los Waves

~ ~

Είσαι πιτσιρικάς κι ετοιμάζεσαι να πας κατασκήνωση. Πρώτη φορά. Πιτσιρικάς μεν, αρκετά μεγάλος δε για να χαίρεσαι ότι εκεί θα έχει και κορίτσια. Μόνο με τη σκέψη η στύση φθάνει στον αφαλό. Τόσο καλά. Δε βλέπεις την ώρα να ξημερώσει. Και όταν θα είσαι εκεί, να βραδιάσει. Πως θα πείσεις όμως τα κορίτσια? Εντάξει, δεν είσαι άσχημος αλλά εδώ που τα λέμε..έλα μωρέ καταλαβαίνεις, δε θέλω να μιλήσω έτσι μπροστά στους φίλους σου. Πάμε παρακάτω. Από ομιλία ψιλό χάλια, δεν το έχεις και πολύ, το παραδέχεσαι και ο ίδιος άλλωστε. Μαλάκα, δε θέλω να γυρίσεις πίσω στεγνός. Έλα να γράψουμε καμιά κασέτα, κάτι που θα αρέσει και στα κορίτσια. Ξέρεις τώρα, βραδάκι, μουσική, το πρώτο τσιγάρο, κάτι θα γίνει ρε μην αγχώνεσαι. Τι έχουμε? Τι Swans ρε, θα σε διώξουν ρε. Ούτε οι ομαδάρχες δε θα τους θέλουνε. Κατασκήνωση είναι. Έλα, πάμε να βρούμε κάτι φρέσκο που δε θα το ξέρουνε. Να πουλήσεις και μούρη. Να, τι καλύτερο από αυτά τα δύο. Εντάξει ρε, οι δεύτεροι δε βγάλανε ακόμη άλμπουμ, αλλά στο βιντεάκι του "Darling" έχουν τη φάτσα του Damon Albarn. Ναι ρε, αυτή που είναι και στο βιβλίο που έχεις. Μια στύση δώρο για τους Los Waves. Και το κομμάτι μια χαρά είναι. Καλοκαίρι φάση ρε, τι άλλο θες? Το ίδιο και οι Alvvays. Βάλε στο κορίτσι το "Next Of Kin". Ή κάτι άλλο από εκεί μέσα. Πριν κάτι μήνες σου είχα πει για το "Adult Diversion". Μάλλον με είχες γράψει. Σε βλέπω να κάνεις το ίδιο. Μαλάκα σε ζηλεύω, θα περάσεις τέλεια..
 
Genre: Pop
 
 
 

Gold-Bears - Dalliance

~ ~

Όταν ακούς το νέο δίσκο των Gold-Bears, φαντάσου ότι αισθάνεσαι κάτι παρόμοιο με αυτό που μπορεί να πυροδοτεί το παιχνιδιάρικο χαμόγελο του κοριτσιού στο εξώφυλλο. Εκτός πια κι αν την τυφλώνει τόσο πολύ ο ήλιος. Ε, εμείς, ας πάρουμε την εκδοχή με το χαμόγελο, οκ? Ειδικά όταν μπαίνει το "Hey, Sophie", είναι λες κι έχεις κι εσύ τα χέρια σου ανοικτά έτοιμος να τρέξεις, ν' απογειωθείς. Ναι, είναι ποπ που σε κάνει να χαίρεσαι, είναι twee που σε κάνει να γίνεσαι πιο αφελής απ' ότι ήδη είσαι(πόσο πια..), είναι indie που δεν έχει ξεχάσει τις κιθάρες σπίτι αλλά τις έχει βγάλει εκεί μπροστά, να φαίνονται(δες π.χ. το "Death with Drums"). Και βασικά είναι Slumberland. Αυτή η δισκογραφική που όταν αποφασίσει να βγάλει δίσκο θαρρείς ότι μπαίνει στο χειρουργείο. Με τη διαφορά ότι το "Dalliance" δεν είναι τόσο "εύκολος" δίσκος όπως αυτός των The Pains of Being Pure At Heart για παράδειγμα. Πολύ πιο κιθαριστικό το "Dalliance". Το ίδιο όμως απολαυστικό. Βασικά νομίζεις ότι ο δίσκος έχει ηχογραφηθεί στο μεγάλο νησί. Και είναι ο δίσκος που έχει περάσει το δύσκολο σκαλί και μπορεί να μπει στις "σοβαρές" προτάσεις σου. Τέρμα το φθινόπωρο, ήρθε το καλοκαίρι..
 
Genre: Indie / Twee
 

Social Junk

~ ~

Μερικές μπάντες είναι καταραμένες ρε φίλε. Είναι καταδικασμένες να μείνουν στην αφάνεια. Τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση έχω σχηματίσει για τους Social Junk. Θα μου πεις, το ότι εσύ ρε sd τους έμαθες τώρα δε σημαίνει ότι και οι υπόλοιποι έβλεπαν όνειρα. Παίζει ναι. Αν και έχουν κυκλοφορήσει και σπλιτς με ονόματα που συμπαθώ και σχετικά παρακολουθώ όπως Robedoor και Pod Blotz, τους αγνοούσα μέχρι και πριν λίγες ημέρες. Τότε εμφανίστηκε το "Give Up", η τελευταία ηχογραφημένη προσπάθειά τους, σε ένα σάιτ που μοιράζει αγάπη. Το "Give Up" το έδιναν δωρεάν πίσω στο 2011 οι ίδιοι οι Social Junk. Υπάρχει και μια σχετική ανάρτηση στο foxy digitalis όπου βρίσκεται και μια δήλωση ενός από τους δύο Social Junk. Η οποία λέει:
"It was a long 3 years in the making and never really finished. Some songs on here are just pieces of ideas that were intended to be more. Some vocals are kind of rough demo takes.. oh well. Plus a bonus track from 2007! “Five Years” by David Bowie which was intended for a comp that never saw the light of day. I just need to get let go of it but I do hope you enjoy. And by all means share it freely! Maybe a physical edition will surface at some point.. maybe not."
Τελικά το "Give Up" βρήκε το δρόμο και καλά έκανε γιατί το αξίζει. Είναι τόσο βρώμικο που νομίζεις ότι το έχεις βγάλει μέσα από το χώμα. Που στην τελική αυτό δεν απέχει και από την πραγματικότητα καθώς το άλμπουμ ήταν πράγματι νεκρό και θαμμένο μέχρι πρόσφατα. Κάτι ανάλογο έγινε και με μια άλλη ηχογράφησή τους, το "RENEWAL" LP. Γι' αυτό, δες εδώ. Σε καμία περίπτωση όμως δε θα το ακούσεις μέρα. Εκτός κι αν είσαι κάπως κι έχεις τα παντζούρια κλειστά. Κάτι που ελπίζω να μην κάνεις καθημερινά. Καταλαβαίνεις..
 
Genre: Noise / Post-Punk / Experimental
 
 

Something Anorak

~ ~

Όποιος αγάπησε τον Oliver Wilde ίσως αγαπήσει κι αυτούς. Κολλητοί σχεδόν, support στις συναυλίες αρκετές φορές, φαίνεται να τα λένε αρκετά, φαίνεται να υπάρχει κάποιος αμοιβαίος σεβασμός. Οι Something Anorak δεν είναι ακόμη Oliver Wilde. Το παλεύουν όμως. Έχουν τρία ep μέχρι στιγμής, δεν έχουν κάνει το μεγάλο βήμα ακόμη. Ενώ προσεγγίζουν σχετικά εύκολα τον Wilde ήχο, οι συνθέσεις καταλήγουν να είναι πιο απλές, πιο lo-fi. Ότι πρέπει για το φθινόπωρο που μόλις μπήκε. Αστειάκι και καλά. Αν πάντως καταφέρουν και βγάλουν κάτι πραγματικά καλό, για το οποίο πιστεύω ότι μπορούν, θα μιλάμε για ένα μίνι θρίαμβο της εκεί σκηνής..
 
Genre: Lo-Fi / Pop
 
Link: site
 

You Beauty - Jersey Flegg

~ ~

Είναι καιρός που έχω το "Jersey Flegg" των You Beauty και ανά διαστήματα τον ακούω κιόλας αλλά φαίνεται ότι ποτέ δεν του έδωσα την απαραίτητη προσοχή. Κι αυτό γιατί για κάποιο λόγο σήμερα το βράδυ φτάνει πολύ διαφορετικά στ' αυτιά μου. Το "Jersey Flegg" με πήγε πίσω στις ημέρες που άρχισα ν' ακούω μουσική. Όταν τέτοιοι δίσκοι σ' έκαναν ν' αγαπήσεις τη μουσική και την όλη μαγική φάση που κρύβεται μέσα της. Την οποία όταν την ανακαλύψεις και μπεις μέσα, είναι κάτι που δεν αλλάζεις με τίποτα στον κόσμο. Οι You Beauty ακούγονται σαν το πρώτο λάιβ που πήγες. Εκείνο που όταν γύρισες το βράδυ σπίτι σου ήταν σα να είχες χάσει την παρθενιά σου. Οι You Beauty θυμίζουν πολλούς, από τα 80's μέχρι τα 90's, αλλά κυρίως θυμίζουν εκείνη τη φάση. Ίσως φταίει και η φωνή του τύπου που ακούγεται τελείως αδούλευτη και χύμα αλλά "αυθεντική" και ζεστή συγχρόνως. Ίσως και το μπάσο που λατρεύω ν' ακούω. Ακόμη κι αν είμαι άσχετος και δεν καταλαβαίνω καν αν παίζει σωστά ή λάθος ή οτιδήποτε. Όσο εμένα με βουτάει στο post-punk και την indie το αγαπάω. Τώρα, το πως για τόσο καιρό δεν πρόσεχα αυτό που άκουγα και ξαφνικά σήμερα το βράδυ κόλλησα, ας το αποδώσουμε στο τάιμινγκ και όλοι χαρούμενοι. Οι Αυστραλοί έβγαλαν ένα πολύ καλό δίσκο, ένα δίσκο που δεν έχει σινγκλς αλλά έχει μια συνέχεια που πολλές μπάντες θα ζήλευαν. Ακούγεται ολόκληρος από το πρώτο μέχρι το τελευταίο τραγούδι. Δώσε μια ακρόαση στο ντεμπούτο τους και πολύ πιθανό να δώσεις και δεύτερη. Δωρεάν το δίνουν..
 
Genre: Post-Punk / Indie
 
Link: bandcamp
 
 

Muuy Biien - D.Y.I.

~ ~

Τα "θυμωμένα" πιτσιρίκια επιστρέφουν φέτος με το δεύτερο δίσκο τους, "D.Y.I.", ο οποίος μιλά για καταστασάρες με μπόλικο ιδρώτα και πρωινές επιστροφές στο σπίτι τίγκα στην τσίτα και με ένα παράξενο punk/indie χαμόγελο, το οποίο οι άλλοι δε θα καταλάβουν ποτέ από που και πως. Νιάτα φάση, πανκ στολές και κάποιος στη γωνία να διαβάζει κάποιο indie φανζίν. Ο νέος δίσκος των Muuy Biien είναι ένας πραγματικά fun δίσκος. Εκτός από τη σειρά Cyclothymia(I, II, III) όλα τα υπόλοιπα κομμάτια είναι γεμάτα ενέργεια και θα σε σηκώσουν πάνω. Ένας δίσκος που δε θα σε κουράσει καθόλου, μα καθόλου. Δεν είναι ότι άλλαξαν και πολλά από πέρυσι και το ντεμπούτο τους "This Is What Your Mind Imagines". Απλά βλέπεις τις δυνατότητες εξέλιξης αυτής της μπάντας, μέσα από ένα πιο "προσεγμένο" άλμπουμ. Ακόμη και οι αντιθέσεις που δημιουργούν τα Cyclothymia βάζουν στο μυαλό ερωτηματικά για το αν θα μπορούσε η μπάντα να παίξει κάτι πιο σκοτεινό, πιο "μεγάλο", με περισσότερο θόρυβο, πιο βαθύ. Ή αν το post-punk, με το οποίο φλερτάρει αρκετά, βγει στην επιφάνεια. Όλα αυτά βέβαια είναι υποθέσεις για το μέλλον. Το "D.Y.I." είναι εδώ όμως και νομίζω οτι δικαιούται ακρόαση..
 
Genre: Punk
 
Link: bandcamp
 
 

Sweet Benfica

~ ~

Οι Sweet Benfica είναι τα αδέρφια Stefan και Calum James. Τα κάνουν όλα μόνοι τους. Προς το παρόν τουλάχιστον. DIY φάση ναι. Και βασικά αυτό είναι κάτι που μου προκαλεί το ενδιαφέρον. Φυσικά και το γεγονός ότι μου αρέσουν τα τραγούδια τους. Αλλά αν ένα "φτωχό" αποτέλεσμα από πλευράς παραγωγής καταφέρνει να μπει στο μυαλό σου και να προκαλέσει ερεθίσματα τι θα μπορούσε να γίνει αν η καρέκλα του παραγωγού γεμίσει και δίπλα τους σταθούν κανά δυο ακόμη μουσικοί? Δεν είμαι κατά του DIY καταρχήν. Αλλά μια μπάντα "οφείλει" να δοκιμάσει και αυτήν την οδό. Να κάτσει δίπλα σε κάποιον που θα βοηθήσει τον ήχο της να σταθεί καλύτερα, να "μεγαλώσει", να ακουστεί σα μπάντα. Κάθε άλλο παρά κακό είναι τούτο. Εκτός πια, κι αν είναι τόσο καλοί παραγωγοί οι ίδιοι. Που, εχμ..δε μπορούμε να το ξέρουμε αυτό και κακά τα ψέματα, μάλλον δύσκολο το κόβω. Οι Sweet Benfica ετοιμάζονται για το πρώτο άλμπουμ τους που λογικά θα σκάσει μέσα στο 2014, ενώ πέρυσι προηγήθηκε το "Sliding Stones of Death Valley EP". Ναι, το λόου φάι είναι το κύριο χαρακτηριστικό εδώ και βέβαια μια λέξη που ξινίζει αρκετά σε μερικούς αλλά σα να φαίνεται κάτι καλό το οποίο όμως δεν έχει ωριμάσει ακόμη και ποιος ξέρει αν θα γίνει κιόλας. Πολλές μπάντες έπεσαν στο κενό αντί να ανέβουν στο τρένο, στην προσπάθεια τους να κάνουν αυτό το βήμα. Κάτω ακούς το ομότιτλο από το EP και το "Weird Beard" από τον επερχόμενο δίσκο..
 
Genre: Lo-Fi / Indie
 
Link: bandcamp
 
 

Red Tide Opal In The Loose End Womb

~ ~

Wilde strikes again. Αυτό. Δεν έχει περάσει καν χρόνος από το περσινό ντεμπούτο "A Brief Introduction to Unnatural Light Years" και το νέο άλμπουμ "Red Tide Opal In The Loose End Womb" κυκλοφορεί την επόμενη εβδομάδα. Ελπίζω αυτή τη φορά να τύχει μεγαλύτερης αποδοχής, καθώς έχω την αίσθηση ότι το ντεμπούτο..κάπου χάθηκε. Διαβάζω μερικές αναφορές για τη νέα του δουλειά και βλέπω ένα σωρό ονόματα να κάνουν παρέλαση. Stereolab, Deerhunter, MBV, Beck και πάει λέγοντας. Εγώ για κάποιο λόγο συνεχίζω να "διαβάζω" τους Sparklehorse στους ήχους του. Παίζει επειδή τους αγαπώ κατιτίς παραπάνω από τους προαναφερθέντες. Ένα στοιχείο που μου αρέσει πάρα πολύ στον/στους Oliver Wilde είναι η φωνή του τύπου΄. Η οποία θα μπορούσε να βγει πιο πάνω. Νιώθω ότι πολλές φορές κρύβεται κάτω από τα σύνθια και τη fuzzy λογική του "Red Tide Opal In The Loose End Womb". Βέβαια, αυτό μόνο παράπονο δεν είναι καθώς ο νέος δίσκος είναι εξίσου πανέμορφος με τον πρώτο. Ο Oliver Wilde μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι μεγαλύτερο και προσωπικά μου αρέσει πολύ περισσότερο από οποιουσδήποτε Deerhunter. Το "Red Tide Opal In The Loose End Womb" στριμάρει και κυκλοφορεί στις 5 του Μάη..
 
Genre: Pop / Lo-Fi
 
Link: stream