Up | Down

Από το Blogger.
 

Expert Alterations

~ ~

Απόπειρα αναδιοργάνωσης του μπλογκ νο1. Δηλαδή, Expert Alterations. Η μπάντα του Paul Krolian, ιδρυτή του Baltimore Pop Fest. Η οποία μπάντα φέτος έβγαλε μια κασέτα με πέντε θαυμάσια κομμάτια. Είναι από αυτές τις νέες μπάντες που λατρεύω. Σου πετάνε ένα ep στα μούτρα και από τη στιγμή που το ακούς παρακαλείς αύριο το πρωί να έχεις και το LP, που φυσικά ελπίζεις ότι θα βγει το συντομότερο δυνατό. Δεν είναι η φάση της νέας αγαπημένης σου μπάντας αλλά η φάση ότι ακούς κάτι καλό. Και όταν indie και post-punk αποφασίζουν να συγκατοικήσουν εσύ απλά χαίρεσαι. Είναι το μπάσο και η κιθάρα, είναι η φωνή του τύπου. Πότε θα κάνουμε κι εμείς ένα pop fest εδώ? Μόνο σοβαρές προτάσεις..
 
Genre: Indie / Post-Punk
 
Link: bandcamp
 
 

Days of Abandon

~ ~

Τι να γράψεις τώρα για το "Days of Abandon"; Κάθομαι και το ακούω σα χαζός εδώ και ώρες. Σερί. Δε μπορώ να το βγάλω. Το tweendie universe θα πρέπει να είναι περήφανο γι' αυτό το δίσκο. Αν είναι ν' αγοράσεις κάποια άλμπουμ, ο τρίτος δίσκος των The Pains of Being Pure at Heart αξίζει να είναι μέσα σ' αυτούς. Ακόμη κι αν το "Until The Sun Explodes" ξεχειλίζει τόσο πολύ και ξεδιάντροπα Cure, που πονηρεύεσαι. Ας είναι. Η λέξη αριστούργημα γίνεται όλο και πιο ορατή. Άκουσμα με άκουσμα και προχωράς πιο βαθιά στο blissful κόσμο των "Pains". Και κολλάς εκεί και μένεις ξεδιψώντας την όποια συναισθηματική σου ξηρασία, που προσφέρει ασύστολα η καθημερινότητα και ο μαλακισμένος τούτος κόσμος που ζούμε. Γι' αυτό, το είδος αυτό δε σε έχει κουράσει και το ακούς ακόμη. Γιατί είναι μαγικό. Και όταν το βρίσκεις στις καλύτερες στιγμές του, όπως τώρα με το "Days of Abandon", τα πάντα μυρίζουν διαφορετικά. Και για λόγους όπως αυτός, να είσαι σίγουρος ότι indie θ' ακούς για πολλά χρόνια ακόμη, until the sun explodes..
 
Genre: Twee / Indie Pop
 

West Virginia White

~ ~

Το "West Virginia White" είναι το ντεμπούτο των WV White και επίσης ένα από τα πιο όμορφα άλμπουμ που άκουσα φέτος. Η συνταγή του δίσκου είναι τόσο γνωστή μα τόσο δύσκολο να την πετύχεις. Πολλοί προσπάθησαν μάταια να χρησιμοποιήσουν υλικά όπως 90's, Pavement, Sonic Youth και λοιπά μα οι WV White φαίνεται ότι ξέρουν να μαγειρεύουν σωστά και καλά. Αυτό το να ακούγεσαι και σωστός αλλά και να πιάνεις τον ακροατή δεν είναι και εύκολο. Οι WV White είναι μελωδικότατοι, με ωραίες κιθάρες και σύνθια, πιάνουν το slacker rock που έχουν σαν ταγκ στο bandcamp τους. Το έχουν οι πιτσιρικάδες. Όπως είπα, ναι πατάνε πάνω σε γνωστές φόρμες αλλά ποιος νοιάζεται αλήθεια? Η "εφεύρεση" στη μουσική σπανίζει πλέον έτσι κι αλλιώς. Οπότε άκου το ντεμπούτο τους και δε θα απογοητευτείς, στο υπόσχομαι..
 
Genre: Indie Rock
 
Link: bandcamp
 
 

Chastity Belt - No Regerts

~ ~

Αυτό βγήκε πέρυσι. Αν κι έγινε λίγη φασαρία για μια φωτογραφία της μπάντας(θα τη βρεις εύκολα), το ντεμπούτο τους "No Regerts" δε φαίνεται να απασχόλησε και πολύ το μουσικό κόσμο. Η φωνή της Julia Shapiro μου θύμισε έντονα τη φωνή της Katrina Ford των Celebration. Το "No Regerts" δεν είναι κακό άλμπουμ αλλά το πρόβλημα με αυτές τις μπάντες είναι ότι θα ήθελαν να ακούγονται punk, αλλά δε μπορούν. Κάτι κοντά σε riot grrrl φάση βασικά αλλά δεν έχουν φτάσει ακόμη εκεί. Όταν το καταλάβουν θα είναι καλύτερα και γι' αυτές και για μας. Ωστόσο, υπάρχει κάτι εκεί που ακούγεται ωραίο. Κάτι που ίσως να μπορέσει να εξελιχθεί. Όπως μπορεί να έχεις καταλάβει, οι Chastity Belt μου έχουν αφήσει ανάμικτα συναισθήματα. Αυτό το κάτι που δε σου γεμίζει το μάτι αλλά από την άλλη βάζεις το άλμπουμ να παίξει ξανά..
 
Genre: Indie(ας πούμε)
 
Link: bandcamp
 

Brain F≠ - Empty Set

~ ~

Αυτούς εδώ τους συνάντησα καθώς έψαχνα πληροφορίες για τους από κάτω. Άκουγα που λες τα κομμάτια των Wet Drag και τριγύριζα στο ίντερνετ ψάχνοντας κάτι να διαβάσω για τη μπάντα. Προς έκπληξή μου, ένα λινκ με οδήγησε στο Pitchfork. Ναι ρε, δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα, αλήθεια λέω. Ναι, το Pitchfork είχε γράψει για τους Wet Drag, Brain F≠ και κάτι άλλες μπάντες σε ένα σύντομο άρθρο. Ξεπέτα, αν δεν κατάλαβες. Αν ήταν όμως καμιά σάχλα ατελείωτη, λουσμένη με όλα τα αίσχη του κόσμου και τοποθετημένη επάξια δίπλα στη χέστρα, θα είχε αφιερώσει λιβάδια γραφής και ύμνων. Στ'αρχίδια μας βέβαια εμάς, και στα δικά μου και στα δικά σου. Αλλά κοίτα να δεις, η ουσία ποια είναι? Ότι τους Brain F≠ τους έμαθα από το Pitchfork. Αχώνευτο θα κατέβει τούτο.
Γιατί? Τι γιατί. Επειδή οι Brain F≠ μου γαμοαρέσουν ρε. Κοίτα, εμένα μου αρέσει πολύ..εχμ, συγνώμη, λάθος τοποθέτηση..εγώ καυλώνω όταν η φωνή της τύπισσας είναι φτιαγμένη για να τραγουδάει punk, post-punk, riot grrrl ρε παιδί μου φάση. Κι εδώ δε μπορώ να σταματήσω να στήνω αυτί για τη Elise Anderson. Καλά, φωνητικά κάνει και ο κιθαρίστας Nick Goode αλλά νταξ, η Elise είναι ένα βήμα μπροστά ρε. Βγάλτε τον κύριο από τα φωνητικά παρακαλώ.
Το "Empty Set" είναι ο δεύτερος δίσκος των Brain F≠, τα μέλη των οποίων δε μπορείς να πεις ότι είναι και εντελώς αφοσιωμένα στη μπάντα μιας και συμμετέχουν σε πολλά άλλα πρότζεκτς. Καλή φάση, λέω εγώ.
Το "Empty Set" δε διαρκεί πάνω από 20 λεπτά αλλά είναι αρκετά για να σου δώσουν όση ενέργεια δε μπορούν να σου δώσουν 10 Red bulls, 5 μπανάνες και η εικόνα ενός παπά να βγάζει δίσκο. Η αλλιώς, να εκμεταλλεύεται την πίστη των χαζών. Άσχετο. Αλλά ο ντράμερ μόνο άσχετος δεν είναι. Η μπάντα ολόκληρη καλύτερα. Όλα λειτουργούν, όλα κυλάνε έτσι όπως το σχεδιάσανε οι Brain F≠. Αν σχεδιάσανε κάτι. Ότι κι αν κάνανε το "Empty Set" είναι ένας γαμηστερός punk δίσκος. Στοχεύει στην ουσία του θέματος, δε φλυαρεί, δε προσπαθεί να θαμπώσει και ούτε να κάνει φινέτσα. Απλά τα πράματα ρε..
 
Genre: Punk
 
Link: bandcamp