Up | Down

Από το Blogger.
 

Port St. Willow - Syncope

~ ~
 
Μία από τις προηγούμενες ημέρες διάβαζα αυτό. I Need Something New. Και συμφώνησα απολύτως. Μόνο στον τίτλο να έμενα θα ήμουν καλυμμένος. Το κείμενο έδειξε και το δρόμο. Ίσως κάποια πράγματα έχουν αλλάξει και χρειάζεται να κοιτάξεις αλλού, έστω και για λίγο. Δε συνειδητοποιείς την κάθε αλλαγή που σου συμβαίνει και η μουσική είναι ένας τρόπος να ανακαλύψεις προς τα που ταξιδεύεις. Ξέρεις, είναι αμφίδρομο. Αλλά τις περισσότερες φορές θεωρούμε ότι η μουσική μας επηρεάζει και αλλάζει. Ενώ μπορεί να συμβεί κάτι άλλο. Να καταλάβεις τι έχει ήδη αλλάξει μέσα σου μέσω της αναζήτησης καινούριων ακροάσεων. Και όταν πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται αυτό, i need something new, ρίχνε μια ματιά στο inbox του εγκεφάλου.
Το "Syncope" του Port St. Willow, δλδ Nicholas Principe, είναι ότι πιο όμορφο έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό. Μόνο σήμερα έχει παίξει πέντε σερί φορές. Ακούω κάτι που είναι τρομερά ισορροπημένο. Ενώ ακούγεται μελαγχολικό, λυπημένο σε θρονιάζει σε κάποιο μέρος που η γαλήνη κυριαρχεί ξεκάθαρα. Τα ρουφάει όλα. Ότι κι αν έχεις. Διάβασα σε ένα κόμεντ αυτό: An expressive falsetto voice drops over a sea of post-ambient-jazz texture. Στο δίνω γιατί τόση ώρα σκέφτομαι ένα σωρό μαλακίες για να σου περιγράψω όσο καλύτερα την κατάσταση και απλά δε μπορώ. Το συναίσθημα κυριαρχεί.
Στο προτείνω ανεπιφύλακτα. Αν και ψηφιακά κυκλοφόρησε το Νοέμβριο τα βινύλια θα αρχίσουν να φεύγουν μέσα στο Φεβρουάριο.
 
Genre: Experimental
 
Link: bandcamp
 
 

Pete Nolan - Easy

~ ~

Ο κύριος Nolan είναι μέλος των Magik Markers. Ο κύριος Nolan είχε το θράσος πέρυσι να κυκλοφορήσει το σόλο ντεμπούτο του ανήμερα της Παναγιάς. Ναι. Στις 15 Αυγούστου. Εκείνη την πανάγια μέρα. Ο άθεος. Κανονικά ο δίσκος του θα πρέπει να καίγεται στην κόλαση για πάντα. Ο θεός όμως είναι μεγάλος ρε και συγχωρεί. Και ο κύριος Nolan τη γλίτωσε. Και το "Easy" επέζησε. Και το "Easy" μου έφτιαξε το πρωινό σήμερα. Η το πρωινό ήταν τόσο γαμάτο που έφτιαξε το "Easy". Μπορεί. Αλλά δεν είναι τυχαίο ρε που καθώς άκουγα το δίσκο έσκασε τηλέφωνο από τον κύριο Σπιράλ. Έλα τώρα, μερικά πράγματα δε συμβαίνουν έτσι απλά. Σε παρακαλώ. Το "Easy" είναι πραγματικά ίζυ. Κουβαλάει αυτήν την ερημωμένη ψυχεδέλεια(δες πχ το Backwater Blues) που φαντάζεσαι αλλά και αυτήν την σλακεριά που κρύβει μέσα του ο κύριος Nolan. Οκτώ κομμάτια όλα κι όλα. Η παραγωγή δεν απομακρύνεται από τα στάνταρτ στα οποία έχει συνηθίσει να δουλεύει ο ίδιος στα υπόλοιπα πρότζεκτ. Η προσπάθεια κρίνεται τίμια όπως και ο ίδιος. Παίζει γι' αυτό να του τη χάρισε ο μεγάλος εκεί πάνω. Ο σατανάς σίγουρα θα τον βαριόταν πάντως.
 
Genre: Psych / Pop
 
Link: Listen
 

Purple Pilgrims

~ ~

Το "Eternal Delight" που πρόκειται να κυκλοφορήσουν οι Purple Pilgrims στη Not Not Fun στα τέλη του Φεβρουαρίου είναι ένα άλμπουμ που περιμένω καιρό. Έμπαινα συχνά στο σάιτ τους για να μαθαίνω νέα τους. Βασικά αυτό και το επόμενο (ελπίζω δηλαδή γιατί είναι άφαντοι) άλμπουμ των Cats On Fire είναι οι μόνοι δίσκοι που ζητάω. Δε ξέρω γιατί μόνο δύο αλλά τόσοι είναι. Και επιτέλους η μία από τις δύο καλές ειδήσεις έσκασε χθες. Δε μπορώ να σου πω ότι θα ακούσεις κάποιο αριστούργημα. Είναι από τους φλώρικους δίσκους που αρέσουν σε μένα και ποιος ξέρει σε ποιον άλλο. Που παίζει και να μην είναι φλώρικος μιας και το gorilla vs bear αναφέρει ότι το "Thru Evry Cell", το πρώτο κομμάτι που έδωσαν, δεν είναι και το πιο αντιπροσωπευτικό του "Eternal Delight". Το κομμάτι είναι από κάτω, το ακούς και ίδωμεν.
 
Genre: Pop / Experimental
 

Exploding forever

~ ~

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες χαζεύω λίστες του 2015 για να δω τι έχασα. Οι περισσότερες από αυτές έχουν ελάχιστες διαφορές. Μέχρι να καταλήξεις σε αυτές τις λίγες που έχουν σαν οδηγό τη δική τους αντίληψη, αποφεύγοντας τη μαζική κατανάλωση. Αυτό βέβαια δε συνεπάγεται ότι αυτοί ξέρουν και όχι οι άλλοι. Απλά όταν πετύχεις για παράδειγμα μια λίστα και έχεις 0/10 μπαίνεις στον πειρασμό να "αξιολογήσεις" το αποτέλεσμα. Σε μια από αυτές βρήκα τους Dark Willow. Δύο αδέρφια, που θέλουν να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ για κάθε μήνα. Αμφιβάλω αν το πετύχουν και ελπίζω πως δε θα το τολμήσουν γιατί προφανώς τέτοια εγχειρήματα καταλήγουν σε καλλιτεχνικό ναυάγιο. Εν τω μεταξύ η έρευνα για τους Dark Willow με οδηγεί στους She-Devils. Κάπως έτσι συμπληρώνεται και το παζλ της φωτογραφίας. Και οι δύο μπάντες προσεγγίζουν την ποπ, με τους πρώτους να πειραματίζονται, να κοιτούν τα 90's και να ψάχνουν σπίτι στη γειτονιά των Peaking Lights μεταξύ άλλων, ενώ οι δεύτεροι δείχνουν να λατρεύουν τις ταπετσαρίες και την ψυχεδελική εκδοχή ενός κοκτέιλ πάρτυ. Σαφέστατα οι Dark Willow έχουν περισσότερο υλικό για να ακούσεις. Και το "Supercool" άλμπουμ τους είναι τουλάχιστον cool. Με την Iva G. Moskovich να τραγουδά στο τέλος, "exploding forever".
 
Genre: Experimental / Pop