
Οι Vows θυμιζουν έντονα Rufus Wainwright αλλά το κάνουν πολύ καλά. Ήρθαν στο κατάλληλο τάιμινγκ όσον αφορά τον εαυτό μου. Μόνο δίπλα μου δεν τους είχα σήμερα. Έτσι, να τα λέμε που και που κατά το άκουσμα. Ο δίσκος μου έβγαλε το αίσθημα της απώλειας. Της ερωτικής. Αυτή, που μόνο όταν έρθει συνθλίβεσαι πάνω στα αγκάθια της και σπαράζεις από αφόρητο πόνο. Αυτή που σου κόβει την ανάσα στα δύο, σαν να πήρε τη μισή μαζί της..και σε βρίσκει ανήμπορο να αισθανθείς οτιδήποτε άλλο από εκείνη..
Genre: Climbing your shoulders
Link: get it!
1 σχόλια:
εμένα μου λες...
Δημοσίευση σχολίου