LA Vampires & Maria Minerva - The Integration

Σε όσους δεν αρέσει ας μην το ακούν. Εμένα που μου άρεσε θα το ακούω. Και μου άρεσε και πολύ. Οι δυο τους έδεσαν πολύ ωραία και το αποτέλεσμα στοχεύει λίγο έως πολύ στην παλιά dance σκηνή. Εκείνοι που έζησαν εκείνη την εποχή ίσως μπορούν να το κρίνουν και καλύτερα. Η Minerva και το στυλ της προσθέτουν τα στοιχεία που δένουν το δίσκο με το σήμερα και το κάνει ν'ακούγεται φρέσκο. Στην κρίση σας..

 

Genre: Dub / Experimental / Dance

 

Rites Wild - Ways of Being

Μπορεί ο κύριος και φίλος Make Noise να το έχει κλείσει το μαγαζί εδώ και καιρό αλλά πάντα είναι εκεί έξω και παρακολουθεί. Και όταν έρχεται η ώρα να προτείνει, τ'αυτιά μου τεντώνουν. Όπως στην περίπτωση της Rites Wild(Stacy Wilson). Το Ways of Being φτάνει στην ώρα που οι περισσότερες αναπνοές εκεί έξω έχουν πάρει το ρυθμό της νύχτας και ακουμπούν τα άκρα τους στα κλειστά μάτια. Το reverb οργιάζει και η ελαφρά κλίση προς τους Peaking Lights σε κάνει να ψιλιάζεσαι τι θ'ακούσεις. Η δεσποινίς και πρώην αγαπημένη Not Not Fun επιστρέφει. Και με την κυκλοφορία των LA Vampires&Maria Minerva να βρίσκεται ήδη στο φάκελο προς ακροάση, ελπίζω πως θα υπάρξει μια αναθέρμανση της σχέσης..

 

Genre: Psych

 

Link: stream

 

 

Pop Singles - All Gone

Θα έχεις παρατηρήσει ότι παίζει πολύ Αυστραλία τελευταία. Ιδιαίτερα όταν βλέπεις κάτι που είναι σε indie φάση. Οι Pop Singles μου έφεραν στο μαυλό τους Wedding Present και γενικά αυτή τη φάση. Φυσικά αυτό είναι και υποκειμενικό. Σε κάποιον άλλο μπορεί να φέρει τους Go-Betweens, που κι αυτό εν μέρει αποδεκτό είναι. Ο δίσκος είναι μελαγχολικός και σου δημιουργεί την αίσθηση της νοσταλγίας. Ακόμη ένας ωραίος indie δίσκος στη συλλογή του 2012..

 

Genre: Indie

 

Link: stream

 

Soda Fabric - Antonia

Οι Soda Fabric από το Ισραήλ(μάλλον) ακολουθούν πιστά το δρόμο πάνω στον οποίο έχουν αφήσει με επιτυχία τα χνάρια τους οι Drums και French Films. Το "Antonia" είναι το πρώτο τους κομμάτι και σύντομα θ'ακολουθήσει και το "Tears On the Beach" EP..

 

Genre: Pop

 

Link: bandcamp

 

The Soft Moon - Zeros

Πλέον μπορείς ν'ακούσεις ένα από τα πιο αναμενόμενα άλμπουμς της χρονιάς. Το Zeros είναι διαθέσιμο για streaming. Καθάρισε τ'αυτάκια σου, μην πάρεις προφυλάξεις και άσε το να σε κυνηγήσει και να σε παγιδέψει. Σαν τη γάτα με το ποντίκι φάση. Εσύ είσαι το ποντίκι φυσικά. Και δεν παίζει να ξεφύγεις..

 

Genre: Post Punk

 

Link: stream

 

Andy Stott - Luxury Problems

Ο δίσκος αρχίζει με το "Numb" και αγαπάω αμέσως. Δε μπορώ να κάνω αλλιώς. Είναι η φωνή της Alison Skidmore που με σκίζει με τη μία. Θα το πω δε κρατιέμαι. The Deeep ρε μαλάκα. Αυτή τη μπάντα τη βλέπω και στον ύπνο μου ρε. Με έχει γαμήσει τελικά. Τώρα το παίρνω χαμπάρι τούτο, μη νομίζεις. Και τη βλέπω κι εδώ. Με αυτά τα φωνητικά δεν είναι δυνατό να μην. Αλλά και ο Andy Stott μια χαρά τα πάει. Ακόμη και όταν ξεφεύγει προς το house όπως στο "Sleepless" πάλι αγαπάω. Έχει τον πλήρη έλεγχο και ηχογραφεί με πολύ ωραίο τρόπο τοπία και παραστάσεις. Πολύ ωραίος δίσκος..

 

Genre: Experimental / Electronic

 

Sambassadeur - Memories

Οι Sambassadeur επιτέλους επιστρέφουν. Η μπάντα που είναι ένα κλασσικό παράγειγμα όμορφης Σουηδικής ποπ, μας δίνει το νέο της κομμάτι το οποίο πάντως δε θα περιλαμβάνεται στο νέο άλμπουμ που έρχεται το 2013, καθώς τα υπόλοιπα κομμάτια που έχουν γράψει είναι πιο κιθαριστικά και..δε κολλάει όπως ανέφεραν σε μια πρόσφατη συνέντευξη. Όπως και να έχει είναι ευχάριστο ν'ακούς νέα από τέτοιες μπάντες και να περιμένεις νέο δίσκο..

 

Genre: Pop

 

Pageants - Dark Before Blonde Dawn

Είναι κουραστικό ν'αναφέρεις συνέχεια κάποια ονόματα ως επιρροές για νέα σχήματα αλλά όπως και να το κάνουμε κάποιες μπάντες έχουν αφήσει το στίγμα τους σ'αυτόν τον πλανήτη. Βέβαια υπάρχουν και άλλες όπως οι Blur που ενώ έχουν αφήσει κι αυτές κάμποσες μελανιές σε πολλούς, δε βλέπουμε το δικό τους όνομα σχεδόν ποτέ. Ίσως αυτό τις κάνει και πιο ιδιαίτερες αφού το στυλ τους πολύ δύσκολα γίνεται μεταδοτικό. It's true.. Εδώ λοιπόν ξεχωρίζεις το χάδι των Pavement και οι Pageants με το ντεμπούτο τους "Dark Before Blonde Dawn" μου βάζουν δύσκολα για τα indie tops του 2012. Εντάξει, τα φαβορί μέχρι στιγμής κρατάνε τις θέσεις τους αλλά αυτό το άλμπουμ έχει γίνει πολύ αγαπημένο μου το τελευταίο διάστημα..

 

Genre: Indie / Lo-Fi

 

Genre: stream

 

 

Total Control - Scene From A Marriage

Τα ευχάριστα σημερινά νέα είναι ότι οι Total Control επέστρεψαν με νέα κομμάτια. Αυτή τη φορά στη Sub Pop. Δηλαδή, κάθε κυκλοφορία και διαφορετική δισκογραφική. Αλλά και τα δύο κομμάτια εδώ είναι διαφορετικά, με το "Scene From A Marriage" να ξεκινά με ακουστική κιθάρα μέχρι ο ηλεκτρισμός να φέρει το φως ενώ το "Contract" είναι πιο θολό, πιο πειραματικό..

 

Genre: Post Punk

 

This Many Boyfriends - S/T

Φέτος είχαμε πολύ καλά indie άλμπουμς. Όσα κι αν ήταν αυτά. Πολλά για μερικούς και για άλλους λίγα. Το ντεμπούτο των This Many Boyfriends θεωρώ ότι είναι ένα απ'αυτά. Ανεβαστική indie, ιδίως το "Young Lovers Go Pop!" μου θύμισε έντονα στιγμές ανεξέλεγκτης ποπ χαράς σε Plan B, Deacadence.. Ενώ το "(I Should Be A) Communist" απλά δε θέλεις να τελειώσει. Εντάξει βρίσκεις να πεις κάτι για όλα τα κομμάτια. Ο δίσκος είναι πολύ ωραίος. Και πόσο γουστάρω ρε συ να τον ακούω με τη βροχή..

 

Genre: Indie

 

 

Love Migrate - Plagued Are All My Thoughts, Like White Ants In The Fence

Η νύχτα ήταν σκατά. Χάλια. Είναι η φάση όταν είσαι στο λάθος μέρος με λάθος άτομα και συνεχώς σκέφτεσαι οτι δεν ανήκεις εδώ ρε πούστη. Κάτι δεν πάει καλά με σένα όταν σπαταλάς το χρόνο σου σε στιγμές που δεν έχουν απολύτως κανένα μα κανένα νόημα. Κάνε κάτι άλλο. Και σα να μην έφτανε αυτό, γυρίζοντας πετάγεται στο δρόμο ένα γατί από το πουθενά..Δεν πρόλαβα. Πάει.. Έχω γατί στο σπίτι οπότε..γαμήθηκα λιγάκι..Τουλάχιστον αυτό είναι δίπλα μου και κοιμάται. Οι Love Migrate δεν είναι κάποια indie μελαγχολική ποπ μπάντα(θα ήταν το ιδανικό σενάριο πάντως..) όπως πίστεψα όταν είδα το εξώφυλλο. Είναι σε πιο φολκ φάση με κιθάρες. Δε θα μπορούσα ν'ακούσω και κάτι άλλο αυτή τη στιγμή. Ακόμα και σε κομμάτια που το πάνε στη φάση του ροκ που δε γουστάρω καθόλου κάτι μκρό γίνεται και με κρατάει. Ακόμα κι αν οι στιγμές αυτές είναι αρκετές ο δίσκος δεν είναι κακός. Καλά..δε κουβαλάω και σταυρό, ίσως είμαι επηρεασμένος κι από το σκηνικό. Οπότε..άκου το κι εσύ και τα λέμε..

 

Genre: Folk / Alternative

 

Link: stream

 

Talk Normal - Sunshine

Τι απίστευτα γαμάτος και συνάμα περίεργος δίσκος είναι αυτός ρε? Μιλάμε για ζημιά φίλε. Μεγάλη. Τεράστια. Μαλάκα δεν έχω λόγια ειλικρινά. Ο δίσκος είναι παντοπωλείο. Ότι και να φανταστείς θα το βρεις εδώ μέσα. Τα ράφια γεμάτα, ο χώρος σούπερ προσεγμένος, τίποτα περιττό, τίποτα να περισσεύει. "Χάρακας" ο δίσκος. Κι εκεί που το βλέμμα σου θυμίζει πορτατίφ, σκάνε κάτι σόλα και ψάχνεις τις κουφάλες σου στη μπύρα. Εντάξει ρε τι να σου λέω τώρα..γάμησε ότι έχεις για άκουσμα και άκου αυτό..

 

Genre: Self Destruction

 

Link: stream

 

 

Halls - Ark

Το "Ark" βγήκε και έκτοτε κάνει βόλτες γύρω μου συνεχώς. Την κιβωτό κινεί ο κύριος Sam Howard. Μόνος του. Τον είχα προσέξει από το "I Am Not Who You Want" και το "πνιγμένο" εκείνο βίντεο, μέσα από το "Fragile EP". Ίσως διάλεξε το "Ark" ως τίτλο γιατί είναι μοναχικό, κινούμενο ψάχνοντας κάποια στεριά, κάποιο σημάδι ζωής. Παρά τα μόλις 21 χρόνια του, η φωνή του ακούγεται ώριμη και ανεβάζει τα κομμάτια. Ο δίσκος δε ξεφεύγει σε καμία στιγμή από τη γραμμή που έχει χαράξει το "White Chalk", χωρίς ωστόσο τα υπόλοιπα κομμάτια να μπορούν να φτάσουν το επίπεδο του πρώτου σινγκλ, εκτός ίσως από το "Holy Communion". Και θα ήταν πολύ δύσκολο φυσικά καθώς το "White Chalk" είναι πραγματικά πανέμορφο. Θα ήταν δύσκολο να το επαναλάβει. Εντάξει, κατάλαβες πόσο πολύ μου άρεσε το "Ark". Ο δίσκος αυτός θα μείνει μαζί μου για αρκετό καιρό. Έδικά τώρα που αρχίζει η μοναχική και μελαγχολική περίοδος του νησιού. Ένα δώρο για τη θάλασσα, αυτή που έχει αλλάξει δέρμα και φτύνει άγριες εικόνες στα μάτια σου..

 

Genre: Downtempo

 

Link: stream

 

Dorian Pimpernel

Όταν άκουσα αυτή τη μπάντα από τη Γαλλία και άρχισα να ψάχνω δε μπρούσα να βρω πολλά. Ύστερα σκέφτηκα μήπως ήταν κάποια χαμένη μπάντα των 60's που ποτέ δεν είχα ακούσει, μιας και ο ήχος τους σε πάει εκεί χωρίς δεύτερη σκέψη. Μετά είδα ότι έχουν βγάλει ένα μίνι άλμπουμ το 2007 με 7 κομμάτια. Το "Hollandia". Το άκουσα. Πάλι 60's. Αλλά με ένα πολύ ντελικάτο τρόπο και ήχο. Οι Dorian Pimpernel λοιπόν επανέρχονται με το 7" "Teorema" μετά από 5 χρόνια, αν φυσικά δε μου έχει ξεφύγει άλλη πληροφορία. Μακάρι να κινήσουν γρήγορα τους τροχούς τους και να κυκλοφορήσουν κι ένα LP στο προσεχές μέλλον. Το "The Mimeograph" που είναι πιο κάτω είναι μέσα από το "Hollandia"..

 

Genre: Pop

 

Link: listen

 

 

Peine Perdue

 

Αν και δε φαίνεται να έχουν βγάλει ακόμη το άλμπουμ τους, στο soundcloud ύπαρχουν εννέα κομμάτια τους και σε μορφή σετ. Οπότε ίσως κοιτάμε προς αυτό που έρχεται. Δε θα σου πω οτι διαφέρουν και πολύ από τις υπόλοιπες synth-pop μπάντες αλλά σίγουρα είναι μια από τις ενδιαφέρουσες του κύκλου. Στο facebook αναφέρουν οτι έπαιξαν με τους Lebanon Hanover, οπότε αυτό είναι ένα καλό σημάδι..

Genre: Synth Pop

Link: stream
 

Vensaire

Η μπάντα φαίνεται οτι τρέφει δυνατά αισθήματα για την Ασία και δη την Κίνα, όπως φαίνεται από το εξώφυλλο και μερικά samples. Σε γενικές γραμμές βασίζονται σε σύνθια στυλ Blind Man's Colour(μα που χάθηκαν αυτοί?) αλλά ακούς και κόμματι όπως το "Con Tici" που σε πάει στους Monster Rally. To "Apollonian" είναι το πιο δυνατό σημείο του EP και ίσως χωρίς αυτό να έχανε πολύ(καλά, σίγουρα). Βασικά θα προτιμούσα να συνεχίσουν σε αυτό το ύφος γιατί αν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον στο όλο εγχείρημα, είναι το "Apollonian"..

 

Genre: Experimental Pop

 

Link: stream

 

Agent Ribbons - Let Them Talk

Είναι στιγμές που ο απογευματινός καφές στο σπίτι, παρέα με μουσικές να βγαίνουν από τα ηχεία, δεν μπορεί ν'αντικατασταθεί με οτιδήποτε κι αν σκεφτείς. Είναι κάτι σαν ιεροτελεστία. Σε φάση, τώρα φίλε και για την επόμενη ώρα είμαι μόνο εγώ, εγώ κι εγώ. Οι Agent Ribbons λοιπόν αφήνουν τη νέα τους κυκλοφορία δίπλα απ'την κούπα μου και μου κλείνουν το μάτι τους, λέγοντας.."Let Them Talk"..Βασικά ετοιμάζονται για το τρίτο τους LP αλλά είπαν να πετάξουν αυτό το EP πριν και δε με χάλασε καθόλου..

 

Genre: Indie

 

Sweater Girls - Were Here

 

Βγαλμένο από την καρδιά της χρυσής twee/indie -//whatever the fuck you wanna call it\\- εποχής, οι Sweater Girls μόλις έβγαλαν ένα δίσκο που όποιος indάς σέβεται τα κατεστραμμένα του gazelle πρέπει ν'ακούσει και να λατρέψει. Είναι η μυρωδιά από τα εκεί χρυσά χρόνια που σου κάθεται με τη μία. Ξέρεις, όταν έγραφαν μουσική και το διασκέδαζαν πραγματικά. Με λίγα λόγια αθωότητα, γλυκιά και πολύχρωμη..

 

Genre: Indie / Twee

 

Link: bandcamp(δε θα βρεις εκεί όλα τα κομμάτια, μόνο τρία..)

 

 

By The Sea - Dream Waters

Σε τέτοιο mood σήμερα, το αυτί δεν είναι για δοκιμές και πειράματα. Οι By The Sea ετοιμάζουν το ντεμπούτο τους κι εγώ το κρεββάτι μου. Καλά θα κάνει κι ο ύπνος να ετοιμάζεται για μένα γιατί με δυσκολία κινώ τα δάχτυλα αυτή τη στιγμή..

 

Genre: Pop

 

By The Sea - Dream Waters from FREAKBEAT FILMS on Vimeo.

Caitlin Park - Milk Annual

Πέρυσι τον Αύγουστο βγήκε αυτό το πολύ συμπαθητικό άλμπουμ από την Caitlin Park. Χρησιμοποιεί αρκετά samples αλλά και την υπέροχη φωνή της που σου φέρνει το χειμώνα στην πόρτα. Όταν θα είσαι στη φάση που είσαι μόνος/η στο σπίτι και απλά θες να ξεκουραστείς και να μην παιδέψεις το μυαλό σου αλλά να γείρεις το καφάλι σου και ν'αφεθείς στο τίποτα, πάτα το πλέι και χαλάρωσε..

 

Genre: Folk / Pop

 

Link: stream

 

Boomgates - Double Natural

Θα ήθελα πάρα πολύ να περιγράψω με κάθε λεπτομέρεια το πόσο πολύ μ'αρέσει αυτός ο δίσκος αλλά η νύστα έχει πέσει βαριά πάνω στα μάτια. Ίσως είναι και από τους καλύτερους δίσκους του είδους που άκουσα φέτος. Μέλη από Dick Diver, Twerps κ.α. συγκροτούν τους Boomgates με συναρπαστικό αποτέλεσμα(τι κλισέ πρόταση θεέ μου..). Μην το προσπεράσεις έτσι..

 

Genre: Indie

 

Cape Canaveral

Η σημερινή ημέρα ήταν μόνο ήλιος. Ήλιος και θάλασσα. Κάτι σαν τα κομμάτια των Cape Canaveral. Φίλε έχει να βρέξει εδώ από τον Απρίλη και με κομμάτια σαν και τούτα δύσκολα να τινάξω από πάνω μου το καλοκαίρι..

 

Genre: Indie

 

Link: get it!

 

Metz - S/T

Σου έχει τύχει να σου περάσει ο πονοκέφαλος με post-punk? Χα, κι όμως συνέβη. Περίεργο πράγμα ο εγκέφαλος και πως κλειδώνει σε κάποιες μουσικές. Όπως αυτή των Metz. Τον κρατάει στα χέρια της και τον κάνει μπαλάκι. Πέρνει τον έλεγχο χωρίς καμία αντίσταση. Και μετά απλά στριφογυρίζεις σε κάθε κάλεσμα. Και αν πιο κάτω είπα για τους Tollund Men οτι έχουν και γαμώ τις κλωστές, οι Metz έχουν στην κατοχή τους ολόκληρο εργοστάσιο κλωστουφαντουργίας. Ήταν πολυαναμενόμενος δίσκος και η προσμονή άξιζε τον κόπο 100%..

 

Genre: Post Punk

 

Link: site

 

Fine Steps - Boy’s Co.

Ρε συ, δεν τολμώ να φανταστώ τη ζωή χωρίς μουσική. Πραγματικά. Είναι κάτι που το σκεφτόμαστε πολλές φορές, αλλά χτες με προβλημάτισε πολύ έντονα. Είχα πάει να πιω κάτι μπύρες μ'ένα φίλο και μετά αποχώρησα και έκατσα μόνος σ'ένα μικρό μπαράκι που όταν μπήκα έπαιζε Manics. Άσχετο και άκυρο. Άραξα λοιπόν μόνος(βασικά βοηθάει και το συγκεκριμένο μπαρ γι'αυτό) και καθώς κατέβαζα τη μπύρα σα γουρούνι σκεφτόμουν πόσο σημαντική είναι η μουσική για την πάρτη μου. Σε φάση που άρχισα να μου βάζω διλήμματα. Ξεκίνησα ψιλοχαλαρά, σε φάση "μουσική ή σκατοδουλειά", "μουσική ή λεφτά" και πάει λέγοντας. Να μη σου τα πρήζω, η μουσική τα γάμησε όλα. Όλα. Και στο τέλος φυσικά, για να βάλω και λίγο ψωληγουντ μέσα, τέθηκε το εξής γκραν ερώτημα. "Μουσική ή έρωτας"? Δεν υπάρχει απάντηση ρε..και τα δύο είναι μουσική..και τα δύο είναι έρωτας.. Υ.Γ. Ο δίσκος είναι πάρα πολύ ωραίος. Πολύ..

 

Genre: Indie(σχεδόν)

 

Link: stream

 

Tollund Men

Γιατί αυτό το καταραμένο post-punk με κολλάει τόσο πολύ.. Δε ξέρω, μπορώ ν'ακούω με τις ώρες. Είναι σα να περπατάει πάνω μου και ράβει το σώμα μου με τους ήχους του. Σα να αποκτώ άλλο δέρμα ξαφνικά. Δε ξέρω πως να το θέσω αλλιώς.. Και οι Tollund Men απλά χρησιμοποιούν και γαμώ τις κλωστές. Έχουν βγάλει κανά δυο 7άρια και μια κασσέτα. Γρήγορα το LP σας παρακαλώ..

 

Genre: Post Punk

 

Circle of Ouroborus - Abrahadabra

Οι Circle of Ouroborus συνεχίζουν να βγάζουν ωραίους δίσκους κι αν σου άρεσε το "Eleven Fingers"(ηχογραφήθηκαν την ίδια περίοδο) τότε πρέπει ν'ακούσεις κι αυτό. Τα σύνθια συνεχίζουν ως ο νούμερο ένα κίνδυνος για να εγκλωβιστείς στους μύθους του "Abrahadabra". Δεν έχεις πρόβλημα να αφεθείς στο δίσκο. Το "σε παρασύρει", είναι ένας καλός χαρακτηρισμός που τουλάχιστον ένιωσα εγώ..

 

Genre: Post Punk / Experimental